محمدابراهیم همت، ۱۲ فروردین ۱۳۳۴ در شهرضا در خانواده ای مستضعف و متدین به دنیا آمد. او در هفت سالگی وارد مدرسه شد و با موفقیت مقاطع دبستان و دبیرستان را پشت سر گذاشت.

همت هنگام فراغت از تحصیل به ویژه در تعطیلات تابستانی، باکار و تلاش فراوان، مخارج تحصیلش را به دست می آورد و از این راه به خانواده زحمتکش خود نیز کمک های فراوانی می کرد.

همت در سال ۱۳۵۲، پس از اخذ مدرک دیپلم با نمرات عالی، وارد دانش سرای اصفهان شد. سپس به سربازی رفت و در همین مدت، فعالیت های خود را نیز علیه رژیم ستم شاهی آغاز کرد.

او پس از پایان سربازی و بازگشت به زادگاهش، شغل معلمی را برگزید و به دلیل روحیه انقلابی اش، چندین نوبت ساواک به او اخطار داد.

در تظاهرات مردمی علیه رژیم، بسیار فعال بود تا اینکه فرماندار نظامی اصفهان، دستور ترور و اعدامش را صادر کرد، ولی او با تغییر لباس و چهره، مبارزات علیه رژیم را دنبال می کرد تا این که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید.

پس از پیروزی انقلاب، همت در تشکیل کمیته انقلاب اسلامی شهرضا نقش مهمی ایفا کرد. مدتی بعد هم مسئولیت روابط عمومی سپاه شهر رضا را بر عهده گرفت. همچنین اواخر سال ۱۳۵۸ باهدف اجرای فعالیت های فرهنگی، به خرمشهر و سپس بندر چابهار و کنارک در استان سیستان و بلوچستان عزیمت کرد.

همت در خرداد ۱۳۵۹ مسئول روابط عمومی سپاه پاوه شد. از مهر ۱۳۵۹ تا دی ماه ۱۳۶۰ نیز در پاک سازی روستاها از وجود افراد ضدانقلاب نقش ویژه ای داشت. مدتی بعد هم به فرماندهی سپاه پاوه منصوب شد و در زمستان ۱۳۶۰ نیز مسئولیت ستاد تیپ ۲۷ محمد رسول الله (ص) را بر عهده گرفت.

او در عملیات ها'>عملیات های فتح المبین و بیت المقدس هم رئیس ستاد تیپ ۲۷ بود. همچنین از عملیات رمضان در ۲۳ تیر ۱۳۶۱، فرماندهی تیپ ۲۷ محمد رسول الله (ص) بر عهده اش گذاشته شد.

در سال ۱۳۶۱ با گسترش سازمان سپاه پاسداران و تشکیل سپاه ۱۱ قدر و ارتقای تیپ ۲۷، ابتدا فرماندهی سپاه ۱۱ قدر بر عهده همت گذاشته شد، اما پس از انحلال این سپاه، فرماندهی لشکر ۲۷ را به طور مستقیم بر عهده گرفت.

وی سرانجام در 17 اسفند ۱۳۶۲ در جریان عملیات خیبر به شهادت رسید.

محبت همت نسبت به خانواده

نشست طولانی فرمانده کل سپاه با عناصر واحدهای طرح و شناسایی و اطلاعات-عملیات لشکر ۲۷ در قرارگاه عملیاتی نجف طی روز دوازدهم مهر، مصادف بود با عزیمت همت از قلاجه به شهرستان اسلام آباد غرب. فرمانده لشکر ۲۷ به تازگی موفق شده بود، زمینه استقرار خانواده خود را در یکی از واحدهای مسکونی مجتمع آپارتمانی پادگان الله اکبر در اسلام آباد غرب، مهیا سازد.

همسر باردار و فرزند یازده ماهه همت که از اصفهان رهسپار اسلام آباد غرب شده بودند، در شرایطی به منزل مسکونی جدیدشان وارد شدند که وی پس از بیست وچهار ساعت چشم انتظاری جهت استقبال از ایشان، دست آخر ناچار شده بود، بدون دیدار با آنان، به اردوگاه لشکر ۲۷ در قلاجه بازگردد.

راویت همسر شهید:

آن روزها لشکر ۲۷ در اردوگاه شهید بروجردی مستقرشده بود. من که فرزند دوم مان را شش ماهه باردار بودم، قرار شد برای دیدن ابراهیم، از اصفهان به شهرستان اسلام آباد غرب بروم.

راهی طولانی را به همراه مهدی که تازه زبان بازکرده بود، از اصفهان پشت سر گذاشتیم و به خانه ای که ابراهیم آن را برای اسکان ما، در مجتمع منازل مسکونی پادگان الله اکبر در اختیار گرفته بود، رفتیم.

وقتی در را باز کردم، دیدم خانه را مثل دسته گل تمیز کرده. حتی یخچال را هم شسته و کلی میوه فصل توی آن گذاشته بود. روی اجاق گاز؛ یک سینی پر از نان و کباب قرار داشت و کنار دسته گلی، با یک عکس خودش، نامه ای برایم گذاشته بود، با این مضمون:

سلام بر همسر مومن و مهربان و خوبم

گرچه بی تو ماندن در خانه برایم بسیار سخت بود، ولیکن شب را تنهایی در اینجا به سر آوردم. مدام تو را اینجا می دیدم. خداوند نگهدار تو باشد و نگهدار مهدی که بعد از خدا و امام، همه چیز من هستید.

ان شاءالله که سالم می رسید. کمی میوه گرفتم، نوش جان کنید. تو را به خدا به خودتان برسید. خصوصاً به آن کوچولوی خوابیده در شکم، که مدام گرسنه است. از همه شما التماس دعا دارم. ان شاء الله به زودی، به خانه امیدم می آیم.

تا تاریخ هست، عاشورا زنده است

روز چهارشنبه، بیست و هفتم مهر ۱۳۶۲، یک روز پس از عاشورای حسینی، به دستور همت تمامی رزمندگان مستقر در اردوگاه قلاجه، به صورت دسته های سینه زنی از مقر گردان هایشان حرکت کردند و در محوطه باز اردوگاه شهید بروجردی، در محلی نزدیک به چادرهای گردان سلمان فارسی، تجمع نموده و به عزاداری پرداختند. چرخش پرچم های رنگارنگ، جلوه زیبایی به محوطه جنگلی اردوگاه بخشیده بود.

در مراسم باشکوه آن روز؛ ابتدا مهدی خندان و جواد علی گلی برای بسیجیان لشکر همت، نوحه سرایی کردند و از مصائب خامس آل عبا (ع) گفتند.

پس از خاتمه مراسم سینه زنی، فرمانده لشکر ۲۷ پشت تریبون قرار گرفت و برای خاکی پوشان یگان خود، از عاشورا و درس های جاودانه آن برای آیندگان، چنین گفت:

گرچه درک عمق حرکت محرم و قیام امام حسین (ع) در روز عاشورا بسیار سخت است، مع الوصف؛ برای مؤمنین شیفته امام حسین (ع)، تا تاریخ هست، عاشورا نیز، زنده است. تا تاریخ هست، آقا امام حسین (ع)، به نام مظهر شهادت و اسوه و سرمشق برای همه شهیدان تاریخ تشیع، جاودانه باقی خواهد ماند...حیات و موت ما شیعیان؛ از این حرکت تاریخ ساز است که سرمشق می گیرد. این حرکت چقدر عظیم و ارزشمند است! بدون شک انسان این حرکت را درک نمی کند، مگر اینکه در عمق وجودش، از موهبت روحیه ای سرشار از آزادگی و شهامت و عشق به امام حسین (ع) و قابلیت عاشق بودن، برخوردار باشد. خدا انشاء الله به ما توفیق بدهد که سربازان مخلص و مؤمنی، در رکاب آقا امام حسین (ع) باشیم.

منابع:

۱-شیری، حجت، اطلس لشکر بیست وهفت محمد رسول الله (ص) در دوران دفاع مقدس، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول ۱۴۰۰، صفحه ۲۷۷

۲-بابایی، گلعلی، کوهستان آتش، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، نشر بیست وهفت بعثت، چاپ اول ۱۳۹۹، صفحات ۳۲۲، ۳۲۳، ۳۴۵، ۳۴۶